Dag #18

Goed, tijd voor misschien wel onze meest interessante dag. Of in ieder geval meest interessante verblijf. We pakken onze spullen in en vertrekken richting het station, waar wij gelijk wat broodjes halen. Hier leren wij onder andere dat de duurdere broodjes niet altijd lekkerder zijn, helaas. Enfin, door naar onze bestemming = de Ryokan in Arima Onsen (ja, zo heet de plaats echt). Voor zij die dit niet weten = een Ryokan is een traditionele Japanse herberg.

Het is even omrijden geblazen. De Ryokan bevind zich namelijk ten noorden van Kobe in de bergen. Om daar te komen zullen we eerst een stuk om en door de bergen heen moeten (de treinrails lopen voor een groot deel door tunnels), maar dan heb je ook wat. Het zicht is vrij beperkt vanuit de trein vanwege al die tunnels, maar de fragmenten die wij te zien krijgen in de open lucht zijn bijzonder mooi zo midden tussen de bergen.

Eenmaal in Arima Onsen aangekomen lijkt deze in eerste instantie afgelegen locatie op zich best modern. We zien al gelijk twee andere buitenlanders en komen al snel wat meer toeristische winkeltjes tegen op onze weg naar de Ryokan. De wandeling is gelukkig 'maar' 900 meter, maar met volle bepakking en een flink steile helling valt dat toch best tegen. Eenmaal aangekomen lossen wij onze tassen en krijgen wij te horen dat wij over anderhalf uur onze kamer op kunnen (we waren sowieso twee uur voor de incheck tijd aanwezig). We besluiten om nog even de stad in te lopen en komen al snel een plek tegen waar acht bankjes staan naast een stromend beekje waar men de voeten kan wassen. In brons, ijzerrijk water. Dat direct uit de grond komt. Ons eerste contact met een Onsen (hete water bron). Zodra er plek is gaan we zitten om ook onze voeten het water te laten kietelen. Niet heel onverwacht is het water heet. Heel heet. Zeg 42 graden heet. Het heet ook niet voor niets een Hot Water Spring. Na een tijd te staren naar onze steeds roder wordende voeten drogen we ons weer af en vervolgen onze trip naar beneden, op weg naar de supermarkt. 

Nadat we wat te drinken hebben gehaald bij de lokale supermarkt en wat te snacken hebben gehaald vervolgen we onze weg terug naar boven. Notitie: de bifi achtige worstjes smaken toch echt hetzelfde als thuis, maar de popcorn is echt anders......Toch knap dat ze dat lukt.

Eenmaal terug in de Ryokan worden we uitgenodigd om wat thee te drinken, standaard traditie bij aankomst bij een Ryokan. Koude thee, dat dan weer wel. Sowieso is vrijwel alle thee die ik hier gedronken heb koud. Wat ook gelijk opvalt is dat deze Ryokan moderner oogt dan verwacht. Na een korte uitleg van de dame van de receptie worden wij door haar begeleid naar onze kamer waar onze tassen al klaarstaan. Hier merk je wel dat je veel betaald hebt voor je overnachting. Het is een kamer waar je U tegen zegt, wederom modern i.p.v. met tatami matten overal (bijvoorbeeld). Wel schuifdeuren, dat wel. Maar dan wel stevige houten deuren, niet degenen waar je per ongeluk doorheen kan lopen. Ook heel fraai is ons toilet (zo'n zin kan je enkel maken tijdens een reis in Japan) en onze eigen, persoonlijke Onsen. Of eigenlijk = ons eigen stenen bad waar continu water in stroomt wat uit een bron wordt gepompt. Erg gaaf. 

Bij aankomst hebben wij gelijk aangegeven hoe laat wij willen dineren en hebben wij een privé Onsen gereserveerd voor 21:00. Deze Ryokan bevat vier privé Onsens en twee publieke Onsens (één voor de mannen en één voor de dames, handig gescheiden door deze op verschillende verdiepingen te plaatsen). Tijd om rustig te loungen op onze kamer en in onze eigen Onsen onder het genot van een drankje en fruit van het hotel......

Na wat oefenen trekken wij er uiteindelijk in Yukata op uit naar het restaurant. Het eten wordt niet op je kamer geserveerd, wat ik had verwacht, maar in het restaurant. Nu is dit alsnog heel anders dan bij ons. Iedereen heeft namelijk zijn eigen kleine kamer in het restaurant wat schuifdeuren bevat. Uiteraard bevat deze kamer een lage tafel, kussentjes en een vloer van tatami matten. En een kleine tv. Het menu op tafel geeft aan dat er 12 items zullen worden geserveerd (item 1 was al het aperitief wat bestond uit 1 klein drankje, dus het grote menu zegt nog niet alles). Gelukkig hebben we redelijke trek ondertussen.dus dat komt wel goed. De bediening is traditioneel Japans zoals je zou verwachten = iemand roept dat hij/zij naar binnen komt alvorens de deur opzij schuift en iemand met een dienblad naar binnen komt om vervolgens op de knieën te zitten om alles op tafel te zetten.. En uiteraard aangeven wat de volgorde is van het eten en wat bij wat hoort (saus bij dat stukje vlees, eerst de jelly, dan de soep, etc.) We merken al snel dat de porties vrij gering zijn, logisch ook met zo veel gangen, maar ook dat er redelijk wat vis of andere vreemde dingen in zitten. Ik zal niet te veel in details gaan in, maar al met al moet ik zeggen dat het diner mij wat tegenviel. Ik heb niet echt een gerecht gehad wat ik echt lekker of aantrekkelijk vond, en juist wel gerechten die gewoon niet te eten waren (hallo octopus tentakels en gefrituurde vis (met kop en staart present)). Ook waren er een aantal gerechten die naar hetzelfde roken en smaakten, alsof men een geheim ingrediënt gebruikte wat erg veel leek op een vis (misschien gebruikten ze een vis bouillon?). Mogelijk brachten wij onze bediening in verlegenheid doordat wij de gefrituurde vis niet aten, want hij bracht ons kort daarna een biertje van de zaak. In ieder geval een ervaring rijker (zo heb ook ik wat vis gegeten, waaronder aal).

Na het avondmaal (wat best wel twee uur heeft geduurd volgens mij) lopen wij door richting de receptie om de sleutel op te halen voor onze privé Onsen. Toevallig hadden wij één van de grote Onsens gekozen, die toevallig ook nog eens de Onsen is die gebruikt wordt als front page foto als je zoekt naar deze Ryokan op Booking.com. De Onsen kan maximaal 8 personen bevatten, maar voor deze drie kwartier zitten wij er met zijn tweeën. Gelukkig zijn we niet vies van elkaar, want in een Onsen moet je naakt. Dat hoort er nou eenmaal bij. We merken hier gelijk dat het water de naam Hot Spring eer aan doet. Ook hier is het water warm genoeg dat je er van gaat zweten. Wel is het erg gaaf om te doen, buiten baden op de helling van de berg met planten en bamboe muren om je heen. Arima Onsen kent twee soorten bronnen = brons en zilver. Deze kleur heeft te maken met de mineralen in het water. Gelukkig zijn beide aanwezig in deze Onsen, dus we kunnen van beide genieten.

Nadat onze tijd er weer op zit keren we terug naar onze kamer. Nazwetend start ik met het typen van dit verhaal terwijl Maik nog doorgaat in onze privé Onsen. Ik denk dat ik morgen ochtend voor het ontbijt nog even de Onsen in duik voordat we weer verder gaan naar Kobe...