Dag #22

Godzijdank dit keer geen Japanner die ons in de ochtend wakker maakt, maar wel weer hitte, en een hard bed, dat het toch nog lukt om ons voor de wekker even wakker te schudden. In ieder geval een stuk beter dan die aardbeving veroorzakende Japanner. Het weer is wederom niet veranderd = 35 graden en in de ochtend geen wolkje aan de hemel.

We starten onze dag redelijk hetzelfde als gisteren; met een bakje yoghurt met fruit van de lokale supermarkt. Vanaf daar stappen wij op de tram richting het Nisho-Hiroshima station. Vanaf daar is het nog een half uurtje met de trein om bij het Miyajimaguchi station te komen. Vanaf daar pakken wij de veerpont naar onze bestemming, het eiland Miyajima.

Op het eiland Miyajmia staat de Itsukushima tempel en de Torii die daarbij hoort, allen gebouwd 'drijvend' op het water. Deze plek staat bekend als één van de drie beste 'scenic places' van Japan. Het aantal toeristen is dan ook hoger dan waar dan ook (hoewel wij er ook heel veel tegenkomen in Hiroshima). Ook zijn het aantal winkeltjes gericht op toeristen overal te vinden. Grappig genoeg vind je ook hier 'tamme' herten die overal en nergens rondlopen, net als in Nara. Blijft leuk om te zien.

Nadat wij de tempel en de torii bezocht hebben lopen wij nog een rondje om de tempel alvorens wij richting de kabelbaan lopen. Net als in Kobe kan je hier via de kabelbaan omhoog de berg op. Nadat wij de kaartjes hebben gehaald en met een busje bij de kabelbaan zijn gedropt krijgen wij de melding dat de kabelbaan op dit moment voor onze veiligheid tijdelijk dicht is. De reden = een onweersbui die er aan zit te komen. We hadden na de oversteek met de veerboot al door dat er flink wat wolken zich aan het verzamelen waren. Wel lekker zo uit de zon...

Helaas blijft de kabelbaan gesloten voor nieuwe passagiers, ook nadat een kleine regenbui is gepasseerd. De wolken blijven aanhouden, al lijkt de storm gepasseerd. Rond vier uur loop ik, net als een paar anderen richting de ticketbalie om mijn geld terug te vragen. Gelukkig doen de mensen niet moeilijk. Terug naar beneden dan maar, dit keer met de benenwagen. We lopen rustig naar de veerpont om vanaf daar weer terug te reizen richting Hiroshima.

Googelend komen wij uiteindelijk bij een restaurantje terecht tijdens onze terugreis. Het zou een Yakiniku restaurantje moeten zijn, maar het lijkt eerder een restaurantje dat probeert er westers uit te zien. Sterker nog, ze eten hier met bestek, al komen wij er later achter dat er ook stokjes te vinden zijn (onder het bestek bakje). We besluiten om hier toch maar wat te eten, al blijkt helaas dat de gerechten kleiner zijn dan op de afbeeldingen wordt getoond, dat de burger van Maik zwart is aan de onderkant en dat het vleespotje wat Maik krijgt voor 75% uit vet bestaat. Gewoon klompen vet van het rund. Beetje jammer. Sowieso smaakt het minder dan wij hadden verwacht, maar alsnog zitten we weer redelijk vol. Terug naar het hotel dan maar om nog wat te loungen voordat we naar bed gaan. Morgen wordt het weer een lange reisdag...