Dag #1

Vandaag/gister was het zover: tijd om op het vliegtuig te stappen voor onze vier weken trip naar Japan. Op Schiphol ging alles vlotjes, al moesten al onze kabels en elektrische apparaten uit de handbagage om apart door de scanner te gaan. Lekker handig..... Ook bleek dat onze vlucht met een half uur was vertraagd. 

Maar goed, kan gebeuren. Een korte vlucht van 2 uur bracht ons in Rome, onze tussenstop. Doordat wij echter vertraging hadden opgelopen moesten wij gelijk doorlopen naar de gate. Er zat geen haast bij, maar eenmaal bij de gate aangekomen was al bijna iedereen ingestapt. Net op tijd dus.

Onze medepassagier, beide vluchten zaten wij met 3 man naast elkaar, bleek voor de tweede vlucht geen stille dame te zijn maar een praatgrage Italiaan. Maar één probleempje: hij sprak geen Engels. Hij vroeg wel netjes welke taal wij spraken, maar nadat hij 'English' als antwoord had gekregen ging hij vrolijk door in het Italiaans. Helaas helaas. 

Alitalia is een maatschappij gebleken waar wij de volgende keer liever niet mee vliegen. Het vliegtuig was sterk verouderd en na ongeveer 1/3de van de reis achter de rug (totaal was de vlucht meer dan 12 uur) stopte het entertainment systeem ermee. Ons was verteld dat het opnieuw zou worden opgestart, maar later  bleek dat ze het systeem niet opnieuw gingen opstarten. Of dit door onkunde was of een mankement was i.i.g. niet duidelijk.

Zowel Maik als ikzelf hebben wel de ogen kunnen sluiten tijdens de vlucht maar hebben niet echt kunnen slapen. Met slaperige ogen kwamen wij rond 4 uur 's avonds aan, lokale tijd = 11 uur 's ochtends. Met wat eten achter de kiezen en de zon in ons gezicht ging het al snel weer beter, dus we hebben het slapen maar overgeslagen.

Nadat we alles op vliegveld Narita hadden gedaan wat we moesten doen (geld pinnen, treinkaartjes ophalen, pocket WiFi ophalen, etc.) zijn we in de trein gestapt naar Tokyo. De trein waarin we waren gestapt was helaas enkel voor mensen met reserveringen. Onze treinkaartjes voor dat enkeltje naar Tokyo waren helaas voor niet-reservering reizen. De conducteur begreep het gelukkig helemaal nadat Maik en ik luid in koor "Oooooow..." riepen na zijn goede Engelse uitleg. Voor een kleine meerprijs mochten wij onze reis voortzetten. Eenmaal in Tokyo was het nog even zoeken naar de juiste metro, maar al gauw bevonden wij ons bij de metrohalte vlakbij ons hotel. Na de incheck besloten wij om direct de stad in te gaan, langs de tuinen van het Keizerlijk Paleis richting het (winkel)centrum. De tijd ging echter snel voorbij (het was ook al bijna zes uur toen) dus Maik en ik hebben een klein Ramen winkeltje gevonden voor ons avondmaal. Vol en wel keerden wij weer terug naar de hotelkamer om een eind te breien aan onze eerste dag.

- Alex