Dag #10

Zoals gebruikelijk starten we weer als echte vakantiegangers laat op. Eerste actie van de dag = bij de receptie langslopen om fietsen te huren. Voor minder dan een dagkaartje voor het OV hebben wij beide een eigen fiets. Het hotel heeft namelijk zelf een aantal gewone en elektrische fietsen die vrij te huren zijn. Een prima manier om rond te reizen in Kyoto, al zijn het wel duidelijk Japanse fietsen (tijdens het fietsen kom ik elke keer met mijn knieen vrij dicht bij mijn handen). Het is uiteraard wel even wennen, deels omdat je in Japan links rijd maar ook omdat fietsers in Japan soms op de weg moeten fietsen en soms op de stoep. Voetgangers hebben altijd voorrang overigens.

We fietsen richting het noorden, op naar de eerste stop (met een tussenstop voor wat broodjes van de bakker en een tempel complex dat de Os eert waar wij toevallig langs fietsten). Voor vandaag hebben wij gekozen voor de drie tempels ten noorden van ons hotel, te beginnen met Kinkaku-ji, ook wel bekend als het Gouden Paviljoen. Deze tempel is namelijk voorzien van een laag bladgoud. Tegen de tijd dat wij aankomen bij de tempel is het kwik gestegen tot een goede 31 graden. Het zou bewolkt zijn vandaag, maar de zon breekt zeer vaak door waardoor er al snel een kleine waterval over mijn rug begint te lopen. Ach, we wisten dat Japan warm zou zijn (het zou zelfs 35 graden worden vandaag). Na een wandeling om het paviljoen (je kan niet naar binnen) en de rest van de omgeving te hebben gezien stappen wij weer op de fiets voor de volgende stop = Ryoan-ji.

Ryoan-ji is een Zen tempel met daarin een bekende, ietwat simplistische zen tuin wat bestaat stenen. De zen tuin is mooi om te zien, maar persoonlijk had ik verwacht dat het indrukwekkender zou zijn. Enfin, het gebied is erg mooi om te zien. We springen weer op de fiets voor de derde tempel = Daitokuji.

Daitokuji is een tempel complex met daarin een groot aantal subtemples (eigenlijk bestaat het alleen maar uit subtempels). Wederom een erg indrukwekkend complex, al is het al vrij laat en moet er entree worden betaald voor elke tempel. Nadat wij het complex gezien hebben gaan wij terug richting het hotel voor een snelle opfrisser.

Na wat zoeken op internet fietsen wij richting Nijo station. Ik had namelijk een Okonomiyaki tentje opgezocht wat in de buurt zit, op advies van Dennis (muchos gracias). Na wat parkeer moeite bij het station, alles is in het Japans uiteraard, belanden wij in een restaurantje waar enkel tatami tafels gebruikt worden (de lage tafels waar je op een kussen zit en je benen eventueel in de open ruimte onder de tafel kwijt kan). Een dame van de bediening spreekt gelukkig uitstekend Engels en met het Engelse menu erbij is alles peanuts. Ik kan wel zeggen, Okonomiyaki is tot nu toe het lekkerste wat ik gegeten heb in Japan. Zeker iets wat we in Nederland ook moeten gaan eten....Na een korte stop bij de supermarkt gaan we weer helemaal voorzien op naar de volgende dag...